Aktualności

Wielkanoc to jedne z najważniejszych świąt w roku liturgicznym. Ich data jest ruchoma. Podczas soboru nicejskiego w 325 roku ustalono, że będzie się je obchodzić w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni Księżyca. Przeżywanie tych świąt poprzedza czterdziestodniowy post, rozpoczynający się wraz ze Środą Popielcową, który trwa do Wielkiego Czwartku. Zwyczaj poszczenia sięga IV wieku i obchodzony jest na pamiątkę postu Jezusa na pustyni. Okres postu przeżywany jest jako czas pokuty i odnowienia dla całego Kościoła. Jest okresem powstrzymania się od spożywania mięsa.
W tym czasie, w Kościele katolickim rozpoczyna się również droga krzyżowa. Jest to nabożeństwo przypominające męczeństwo Jezusa, które rozpoczyna sąd nad nim, skazanie na śmierć przez ukrzyżowanie, aż po drogę z krzyżem na Golgotę, śmierć na krzyżu i złożenie Go do grobu.

Tydzień przed Wielką Niedzielą obchodzimy Niedzielę Palmową, kiedy to święcimy palmy wielkanocne. Rozpoczyna się wtedy również Wielki Tydzień. Symboliczne święcenie palm odbywa się dla upamiętnienia wjazdu Jezusa do Jerozolimy. Zwyczaj ten w Polsce sięga średniowiecza. Tradycyjne palmy wielkanocne przygotowuje się z gałązek wierzby, która w symbolice kościoła jest znakiem zmartwychwstania i nieśmiertelności duszy. W Wielką Sobotę palmy są palone, a ich popiół w następnym roku wykorzystywany jest w Środę Popielcową do znaczenia głowy wiernych popiołem.

W Wielki Czwartek rozpoczyna się Triduum Paschalne, którego zakończenie przypada na Wielką Niedzielą, kiedy to przeżywamy zmartwychwstawanie Jezusa.
Sobota jest tradycyjnie dniem, w którym święci się pokarmy, które wspólnie z rodziną spożywamy podczas śniadania wielkanocnego. Pokarmy te w tradycji polskiej przynosi się do kościoła w koszyczku. W Wielką Niedzielę po porannej rezurekcji rodzina zasiada do śniadania wielkanocnego.

Innym ważnym symbolem Świąt Wielkanocnych jest woda. Woda symbolizuję oczyszczenie. Ten symbol najbardziej widoczny jest w drugi dzień Świąt Wielkanocnych - Poniedziałek Wielkanocny nazywany jest też Lanym Poniedziałkiem. Nazwa ta pochodzi od zwyczaju polewania wodą, czyli śmigusa-dyngusa. Zwyczaj wywodzi się z ludowej tradycji i pochodzi z dwóch oddzielnych kiedyś zwyczajów. Śmigus polegał na wzajemnym smaganiu się wierzbowymi witkami, pokrytymi baziami (także poświęconymi palmami) po nogach i udach, natomiast dyngus - na próbie wykupienia się różnymi datkami od oblania wodą. Owo ”wykupienie się” było czysto symboliczne, bo wodą (mającą moc oczyszczającą) każdy musiał być tego dnia oblany. Śmigus-dyngus pozwalał na bezkarne lanie wodą wszystkich i wszędzie. Przesąd mówił, że najbardziej zlane tego dnia panny miały największe szanse na zamążpójście.

 

Ilona Bednarczyk
Instruktor Terapii Zajęciowej WTZ PSOUU Koło w Świdniku